Sweet Ecstasy (ook bekend als Douce Violence) is een Franse dramafilm uit 1962 geregisseerd door Max Pécas met in de hoofdrollen Christian Pezy, Pierre Brice en Elke Sommer.
De film speelt zich af aan de Franse Rivièra en bevat een aantal scènes met feesten, drank en seksuele promiscuïteit. Het was een controversiële film toen hij voor het eerst werd uitgebracht, maar sindsdien wordt hij erkend als een klassieker van de Franse cinema.
Sweet Ecstasy kreeg gemengde kritieken bij de release. Sommige critici prezen de sensuele beelden van de film en de realistische weergave van de jeugdcultuur, terwijl anderen kritiek hadden op het gebrek aan plot en het negatieve beeld van vrouwen.
In de afgelopen jaren is de film opnieuw beoordeeld door critici en wordt nu gezien als een belangrijk werk van de Franse New Wave cinema. De film wordt geprezen om zijn losse, improviserende stijl, zijn openhartige weergave van seksualiteit en zijn verkenning van thema’s als vervreemding, desillusie en de zoektocht naar betekenis.
Sweet Ecstasy (also known as Douce Violence) is a 1962 French drama film directed by Max Pécas and starring Christian Pezy, Pierre Brice, and Elke Sommer.
The film is set on the French Riviera and features a number of scenes of partying, drinking, and sexual promiscuity. It was a controversial film when it was first released, but it has since been recognized as a classic of French cinema.
Sweet Ecstasy was met with mixed reviews upon its release. Some critics praised the film’s sensual imagery and its realistic depiction of youth culture, while others criticized its lack of plot and its negative portrayal of women.
In recent years, the film has been reassessed by critics and is now seen as a significant work of French New Wave cinema. It is praised for its loose, improvisational style, its frank depiction of sexuality, and its exploration of themes such as alienation, disillusionment, and the search for meaning.
